എന്റെ ഹ്രിദയം നിറയെ നിന്റെ കണ് മുനകള് കൊണ്ടുള്ള പോറലുകളാണു..
ഇന്നു അതെന്നെ വേദനിപ്പിക്കുന്നു..
വഴികളില് വീണിരിക്കുന്ന ഇലകളിലൊക്കെ എന്റെ പേരാണു..
കരിഞ്ഞു പോയ എന്റെ ആഗ്രഹങ്ങള്...
ഈ ഇലകള് വീണു എന്റെ വഴികള് കാണാതായിരിക്കുന്നു..
നിന്റെ ഹ്രിദയത്തിന്റെ അവസാന തുടിപ്പ് വരെ ഞാന് നിന്നില് ഉണ്ടാവുമെന്നു ഞാന് പറഞ്ഞതല്ലെ..
നീന്റെ കണ്ണിലെ അവസാന തിളക്കമായും..
നീ എന്നെ നിറങ്ങളില് മുക്കിയെടുത്തിരുന്നു..ഇപ്പോള് എന്റെ മുന്നില് നിറങ്ങളില്ല...ഇരുട്ടു മാത്രം..
കാറ്റത്തു എവിടെ നിന്നൊ പറന്നു വന്ന ഒരു മയില്പീലി തുണ്ടായിരുന്നു അവള്... കയ്യെത്താ ദൂരത്തായിരുന്നിട്ടും അതിനെ കാറ്റു തന്നെ എങ്ങോട്ടോ പറത്തിക്കൊണ്ടു പോയി... ഒരു പാടൊരു പാടു ദൂരത്ത്...
ഈ അവസാനിച്ചിടത്ത് മറ്റൊരു തുടക്കമുണ്ടാവുമല്ലെ.. ആശ്വസിച്ചോട്ടെ ഞാന്...
Friday, July 25, 2008
മയില്പീലി
Subscribe to:
Posts (Atom)